نیست در شهر نگاری که دل از ما ببرد! ه

هیچ چیز بدتر از انتظار نیست. هیچ‌چیز مثل انتظار تلخ نیست و نمی‌تواند سطح روح را اینچنین عمیق خط بیندازد.
از خانه بیرون نمی‌روم. دیگر نه کلاس زبانی هست و نه تو هستی. فقط من هستم و سکوت روزهای طولانی خانه که بعد از مرگ پدرم انگار به طرز عجیبی بزرگ شده است. فقط من هستم و انتظار مدامم برای شنیدن زنگ تلفن. من هستم و قرص‌های سفیدم که دارند تمام می‌شوند. من هستم و ...
و تو نیستی. کسی نیست که دلم را به بودنش خوش کنم.ه