با تعجب به دو حلقه سیاه پای چشم‌هایم نگاه می‌کنم و بعد دست‌هایم که آن‌طور رعشه گرفته‌اند. به فکرم می‌رسد که کاش موهایم را از این هم کوتاه‌تر کرده بودم... فقط برای کامل شدن این تابلوی فلاکت که در آینه اتاقم نقش بسته!ه