باور کنید... من زنده نیستم...ه

می‌گه که می‌خواد یقه من رو بگیره! تا جایی که به من مربوط می‌شه اگه دلش میخواد می‌تونه این کار رو بکنه. اگه فک می کنه که این کار چیزی رو عوض می‌کنه. حتی این هم ترجیح داره به اینکه به آدم بگن «قوی باش». این عبارت امری دو کلمه ای مثل فحش می‌مونه. مثل اینه که به کسی که ناگهان کشف کرده که فلج شده و نمی تونه راه بره بگی «راه برو».

این نوشته مخاطب نداره. اما اگه کسی می‌خواد یقه من رو بگیره بیاد بگیره. فقط باید قول بده یادش نره که این آدم ۲۵ساله خسته و داغون از اول ۲۵ ساله و خسته و داغون نبوده. می‌فهمی منظورم رو؟ اگه قول بده این رو یادش بمونه می‌تونه بیاد و گردن من رو گوش تا گوش ببره.

پ.ن. خدای عزیزم. خیال می‌کنم اگه حرف از گذشته بشه تو باز هم بدهکار می‌شی. بهتر نیست یک کمی از بدهی‌ات رو همین الان با من صاف کنی؟

پ.ن. جدی نگیرید. در شرایط بحرانی‌ای به سر می‌برم. یکی دو هفته دیگه بهتر می‌شم. دوستتون دارم. خیلی. ه